Në rastin e transportit të ngarkesave shumë të rënda, mund të jetë mjaft i përshtatshëm sigurimi i ngarkesës me zinxhirë lidhës të miratuar sipas standardit EN 12195-3, në vend të lidhësve me rrjetë të miratuar sipas standardit EN 12195-2. Kjo është për të kufizuar numrin e kamxhikëve të kërkuar, pasi zinxhirët e fiksimit ofrojnë një forcë sigurie shumë më të lartë se lidhësit me rrjetë.
Shembull i lidhjeve me zinxhir sipas standardit EN 12195-3
Zakonisht zinxhirët lidhës janë të llojit të lidhjes së shkurtër. Në skajet ka grepa ose unaza specifike për t'u fiksuar në automjet, ose për të lidhur ngarkesën në rast shtrëngimi të drejtpërdrejtë.
Zinxhirët lidhës janë të pajisur me një pajisje shtrënguese. Kjo mund të jetë një pjesë fikse e zinxhirit lidhës ose një pajisje e veçantë që është e fiksuar përgjatë zinxhirit lidhës për t'u tendosur. Ekzistojnë lloje të ndryshme të sistemeve të tensionit, të tilla si një tip me arpion dhe një lloj shtrëngimi me kthesë. Për të qenë në përputhje me standardin EN 12195-3, është e nevojshme që të ketë pajisje të afta për të parandaluar lirimin gjatë transportit. Kjo në fakt do të rrezikonte efektivitetin e fiksimit. Hapësira pas tendosjes duhet të kufizohet gjithashtu në 150 mm, në mënyrë që të shmanget mundësia e lëvizjeve të ngarkesës me pasojë humbjen e tensionit për shkak të vendosjes ose dridhjeve.
Shembull i pllakës sipas standardit EN 12195-3
Përdorimi i zinxhirëve për shtrëngim të drejtpërdrejtë
Koha e postimit: Prill-28-2022